#สองใจในหลังเดียว ●__●

Cr.Pinterest

          หากจะให้บรรยายความรู้สึกหลังจากที่รู้ว่าจะได้ใช้ชีวิตของตัวเองอย่างเต็มที่เสียที คงบอกได้คำเดียวว่ามีความสุขโคตรๆ แต่ก็แค่วูบเดียวเท่านั้นเมื่อผู้เป็นบุพการีเอ่ยปากว่าจะให้เขาไปอยู่บ้านของใครก็ไม่รู้ ใครก็ไม่รู้ที่เขาว่าก็คือใครก็ไม่รู้จริงๆที่แม่ย้ำนักย้ำหนาว่าพวกเขาเป็นคนดี อืม ก็ดีอยู่หรอกแต่ยกเว้นคนคนนั้น!

คำเตือน

~นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนวชายรักชายค่ะฮิฮิ

          เนื่องจากเราเป็นมือใหม่(ที่ใหม่จริงๆ) แต่งนิยายสนองนีดตัวเองไปวันๆแต่งจบบ้างไม่จบบ้าง(555ขำแห้ง) แต่เรื่องนี้ตั้งใจจะแต่งให้จบจริงๆค่ะ เนื้อหาอาจจะไม่ตรงใจใครก็ขอโทษล่วงหน้าด้วยนะคะเพราะอย่างที่บอกว่าเราสนองนีดตัวเองแงงงง ยังไงเราก็ขอฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ จะพยายามแต่งออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่สมองอันน้อยนิดจะทำได้ค่ะ ซารางเฮโยยอรอบุนนนน♡

Twitter : @sepgust7